Komiksy nie są dla dzieci!

Panuje ogólne przekonanie, że komiksy są wyłącznie dla dzieci. Jest to głupie przekonanie. Nie mam zamiaru owijać w bawełnę - osoba, która twierdzi, że książki graficzne są przeznaczone wyłącznie dla młodych czytelników jest w błędzie. Myślę, że właśnie z takiego przekonania wynikają pomyłki typu, mama z dwójką 10-latków w kinie na "Deadpoolu" (skoro komiksy są dla dzieci to film na jego podstawie również ;) )
Ja osobiście komiksy uwielbiam - mam swoja niewielką (zawsze za małą) kolekcję. I niczego nie pożyczam - chyba, że ktoś zostawi w zastaw wątrobę!

Stereotyp o tym, że komiksy to śmieszne obrazeczki dla maluchów jest dla mnie osobiście przykra - niektóre pozycje są tak rewelacyjne, że przykro mi na myśl o ludziach, którzy odrzucają je, a powinni się nimi zachwycać. Historie rysunkowe mają naprawdę wiele do zaoferowania i dzisiaj postaram się to udowodnić.

Przede wszystkim nawet te komiksy, które są faktycznie "dla dzieci" mają swoje ukryte "smaczki". W "Kaczorze Donaldzie" bardzo często pojawiają się nawiązania do literatury (czasami są całe komiksy, np "Cierpienia młodego kaczora") lub prawdziwych postaci. Kaczki poznają Kwakassa, płyną na Kwaraiby. Jacek Karnowski, który tłumaczy "Giganty" od wielu lat, niejednokrotnie przyznaje, że specjalnie wplata zdania znane z powieści, filmów czy piosenek. W pierwszy tomiku z brzegu znalazłam informację, że Goguś wygrał konia w teleturnieju "Dwóch z jedenastu" (wybaczcie jakoś, mam kiepski aparat w komórce) :




Poza tym humor takich serii jak "Asteriks", "Calvin i Hobbes", "Lou", "Titeuf" i wielu, wielu innych jest tak uniwersalny, że dla zwykłego rozluźnienia można sobie to przejrzeć. Mam całą serię Asteriksa na własność i lubię czasem do nich zajrzeć. Tam również trafimy na wiele nawiązań do historii i kultury ("Wielki rów" to przecież "Romeo i Julia"). Decyzja Egmontu o niekontynuowaniu "Lou" złamała mi serce, jak również wielu czytelnikom. Tak samo było z "Titeufem" - miałam czytelnika lat około 40, który wypożyczał je regularnie, a potem nagle przestał. Kiedy go o to zapytałam powiedział, że kupił sobie wszystkie dostępne i nie musi już teraz brać od nas. I uwierzcie - nie był to jakiś zdziecinniały Piotruś Pan, tylko normalny dorosły facet, który pierwotnie wypożyczył ten komiks synkowi.

Przykłady powyżej to jednak komiksy "uniwersalne" - gdzie te komiksy tylko dla dorosłych? I co w nich takiego wspaniałego? Odpowiedź jest oczywista - grafika! Niektóre komiksy zadziwiają dokładnością szczegółów, inne to po prostu małe dzieła sztuki. A przy tym treść wcale nie jest infantylna. Wielokrotnie są to rewelacyjne, prześmieszne przygodówki ("Launfest z Troy", czy "Ekho - Lustrzany świat") , wspaniałe, dające do myślenia fantasy ("Noe", którego scenariusz napisał Aronofsky), dbające o szczegóły historyczne ("Usagi Yojimbo") czy po prostu porażające grafiką historie ("Azymut").

Powieści graficzne mają coś dla każdego. Nawet fani popularnych książek mogą znaleźć ich komiksowe odpowiedniki. Jest prześlicznie narysowany "Zmierzch", jest "Percy Jackson" , "Hobbit", "Mały książę". Komiksowy świat jet naprawdę równie rozległy jak książkowy.

Na uwagę zasługują różne serie humorystyczne. O "Garfieldzie" - grubym, leniwym kocie słyszał chyba każdy. A kto słyszał o "Baby blues" - opowiadającej o młodych rodzicach? Uśmiałam się na tym okropnie. Dopiero kiedy miałam już dzieci dowiedziałam się, że to sama prawda. Myślę, że każdy oczekujący na nadejście potomka powinien go przeczytać, żeby wiedział co go czeka.




Na ekranach kin coraz częściej goszczą ekranizacje komiksów. Oczywiście prym wiodą superbohaterowie - każdego roku poznajemy coraz to nowe odsłony ich przygód. I w tym temacie jest tak samo - większość z komiksów jest w najlepszym razie dla nastolatków, ale całe mnóstwo jest takich naprawdę brutalnych lub o nieodpowiednich treściach (wspomniany już "Deadpool" czy "Lobo"). Poza tym skoro oglądamy coś w kinie, czytamy książki to dlaczego nie przeczytać też komiksu? Powieść graficzna to czasami trudniejsza sztuka niż powieść - jest mało miejsca na tekst, a większość emocji musi oddać rysunek. Rysownik musi się zgrać ze scenarzystą - muszą się zrozumieć, połączyć dwie wizje w jedną. Dopracować szczegóły. Powstanie tomiku komiksu to często ciężka praca - zastanówcie się nad tym kiedy następnym razem nazwiecie go lekceważąco - "bajeczką dla dzieci".

Postaram się w miarę szybko uzupełnić dział z recenzjami komiksów. Mam nadzieję, że kogoś przekonam chociaż do spróbowania przeczytania czegoś. W tej notatce użyłam jako przykładów dzieł, które sama znam i lubię, ale jest ich naprawdę cały świat! Czytajcie komiksy.