Magiczne akta Scotland Yardu

clovis_front_1000pxWreszcie się doczekałam! Część z was wie jak niesamowite jest to uczucie - egzemplarz recenzencki! Cieplutka książka, jeszcze przed premierą. Piękne poczucie docenienia przepełnia mnie od środka i jeżeli w wydawnictwie SQN są osoby, które wierzą w karmę i powracające dobre uczynki to polecam puścić totolotka. Karmicznie macie naprawdę zwiększoną szansę.

"Clovis LaFay. Magiczne akta Scotland Yardu" jest przedziwną powieścią. Długo nie byłam pewna czy ona mi się w ogóle podoba. Z opisu spodziewałam się raczej kryminału retro - w stylu Conana Doyla lub Agathy Chriestie i na to byłam nastawiona. Kiedy przypadł mi do gustu jakiś bohater myślałam sobie "Niech go nie zabiją". Kiedy dotarłam do 100 strony było już "niech wreszcie kogoś zabiją". Doczekałam się dopiero na 120 stronie. Co nie znaczy, że brak trupa wcześniej mnie męczył...

Książka okazała się niezwykłą mieszkanką książek obyczajowych, historycznych, kryminalnych i fantastycznych. Pierwsze rozdziały skupiają się na pokazaniu głównych bohaterów, ich otoczenia i relacji jakie je łączą.

Jest rok 1873. Clovis LaFay wraca do Londynu, gdzie podejmuje współpracę z Podwydziałem Spraw Magicznych. Jego rodzina nie patrzy na to przychylnym okiem, ale oni nigdy nie patrzą na niego przychylnym okiem (z wzajemnością). W przeciwieństwie do Johna Dobsona, który jest bardzo zadowolony z faktu, że to właśnie dawny znajomy ma z nimi pracować. Młody nekromanta powoli uczy się śledczego fachu, przełamując niechęć reszty policjantów, dla których jego nazwisko kojarzy się z niezbyt chlubnymi sprawami.

Lektura "Clovisa" nie jest łatwym czytaniem. Nie oznacza też, że jestem czytaniem trudnym. Po prostu jest to powieść wymagająca od czytelnika skupienia i zatracenia w słowach. Autorka jest mistrzynią drobiazgu - o dziwo, nie męczącego. Po przeczytaniu książki nie wyobrażam sobie, że mogłoby zabraknąć jakiegokolwiek opisu czy historii. Początkowo bardzo skupia się na przedstawieniu nam bohaterów, przerywa akcję retrospekcjami, które mają przybliżyć czytelnikowi powiązania między postaciami. A z każdym rozdziałem jest ich coraz więcej, przy czym każda barwna, ciekawa i niekoniecznie pozytywna. Pojawia się również ktoś, kto spokojnie może rywalizować z Joffreyem z "Gry o tron" o miano najpaskudniejszej kreatury w literaturze.

Akcja kryminału toczy się równym, spokojnym tempem, żeby nagle wyskoczyć do góry, po czym znowu się uspokoić. Oczywiście poza końcówką, która, jak to w powieściach bywa, przyspiesza, wciąga i powoduje palpitacje serca. Pamiętajcie, żeby chociaż spróbować oddychać.

Minusem jest, według mnie, język jakim pisane są dialogi. O ile narrator pomaga nam wczuć się w klimat powieści pokazując naszym oczom dorożki, ubrania bohaterów czy wygląd mieszkań, o tyle bohaterowie mówią w sposób bardzo współczesny i trochę mi to przeszkadzało w poczuciu klimatu epoki.

Będę czekała na kontynuacje powieści, chociaż mam nadzieję, że druga część jeszcze bardziej skupi się na pracy Wydziału Spraw Magicznych niż na rodzinach bohaterów.

Powieść Anny Lange polecam raczej dorosłym czytelnikom, którzy oczekują od powieści czegoś więcej niż prostego czytadła.
Moja ocena: 6,5/10
Autor: Anna Lange
Tytuł: CClovis LaFay. Magiczne akta Scotland Yardu
Dla kogo: dla dojrzałego czytelnika

Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu Sine Qua Non
logo_sqn1

Komentarze