Na nowa książkę Pauliny Hendel czekałam bardzo niecierpliwie. Jej poprzednia trylogia, "Zapomniana księga" baaardzo trafiła w moje gusta i w związku z tym ustawiłam autorkę wysoko na liście lubianych pisarzy.
W jakiś magiczny sposób doczekałam do premiery, wreszcie dorwałam się do książki iii... no właśnie, i co?
Wujek Magdy jest żniwiarzem - postacią, której zadaniem jest uśmiercaniem potworów, o których większość ludzi sądzi, że nie istnieją. Takie tam wiecie - słowiańskie legendy - kto by w to wierzył? Dopóki, oczywiście, nie atakuje Cię bezkost... Wtedy zaczynasz wierzyć błyskawicznie i marzysz o spotkaniu z Feliksem. Oby zdążył.
Magda lubi pomagać wujkowi - ona też widzi "martwiaków" i chciałaby z nimi walczyć, chociaż jako zwykły człowiek nie ma tyle siły. Ale jak się dziewczyna na coś uprze i wmówi sobie, że ma szanse - no cóż, sami wiecie.
Mam z "Pustą nocą" ogromny problem. To dobra książka i naprawdę ma świetny klimat, ale, niestety, nie mój. "Strażnik" i jego kontynuacje były bardziej "w moim typie" - przygodowa postapokalipsa i z fajnym, czasem wkurzającym bohaterem. W "Żniwiarzu" klimat jest bardziej mroczny, nastawiony mniej na przygodę, a bardziej na horror przez co uciekła gdzieś ta lekkość, która lubię w książkach. Spięta Magda jest też zupełnie innym bohaterem niż porywczy Hubert.
Paradoksalnie to właśnie sprawia, że książka jest dojrzalsza i myślę, że może lepiej trafić w gusta czytelników.
Jeśli zaś chodzi o samo użycie mrocznych bohaterów mitologii słowiańskiej - jak zawsze ogromny plus. Widać jak wiele pracy wcześniej włożyła pani Paulina w przygotowanie się do pisania powieści z wplecioną tą tematyką .
Jedyne co mam do zarzucenia to dosyć przewidywalne zakończenie. Wiem, że pewnie miało być "szokujące", ale nie ma się co czarować - wszyscy wiedzą do czego dąży akcja. Ten minus redukuje jednak to, że "Pusta noc" jest dopiero pierwszą częścią. Mam wrażenie, że to dopiero wstęp do tego co szykuje autorka dla czytelnika i osobiście nie mogę się doczekać.
Moja ocena: 7/10
Autor: Paulina Hendel
Tytuł: Żniwiarz. Pusta noc
Dla kogo: W sumie to każdy mógłby przeczytać.
W jakiś magiczny sposób doczekałam do premiery, wreszcie dorwałam się do książki iii... no właśnie, i co?
Wujek Magdy jest żniwiarzem - postacią, której zadaniem jest uśmiercaniem potworów, o których większość ludzi sądzi, że nie istnieją. Takie tam wiecie - słowiańskie legendy - kto by w to wierzył? Dopóki, oczywiście, nie atakuje Cię bezkost... Wtedy zaczynasz wierzyć błyskawicznie i marzysz o spotkaniu z Feliksem. Oby zdążył.
Magda lubi pomagać wujkowi - ona też widzi "martwiaków" i chciałaby z nimi walczyć, chociaż jako zwykły człowiek nie ma tyle siły. Ale jak się dziewczyna na coś uprze i wmówi sobie, że ma szanse - no cóż, sami wiecie.
Mam z "Pustą nocą" ogromny problem. To dobra książka i naprawdę ma świetny klimat, ale, niestety, nie mój. "Strażnik" i jego kontynuacje były bardziej "w moim typie" - przygodowa postapokalipsa i z fajnym, czasem wkurzającym bohaterem. W "Żniwiarzu" klimat jest bardziej mroczny, nastawiony mniej na przygodę, a bardziej na horror przez co uciekła gdzieś ta lekkość, która lubię w książkach. Spięta Magda jest też zupełnie innym bohaterem niż porywczy Hubert.Paradoksalnie to właśnie sprawia, że książka jest dojrzalsza i myślę, że może lepiej trafić w gusta czytelników.
Jeśli zaś chodzi o samo użycie mrocznych bohaterów mitologii słowiańskiej - jak zawsze ogromny plus. Widać jak wiele pracy wcześniej włożyła pani Paulina w przygotowanie się do pisania powieści z wplecioną tą tematyką .
Jedyne co mam do zarzucenia to dosyć przewidywalne zakończenie. Wiem, że pewnie miało być "szokujące", ale nie ma się co czarować - wszyscy wiedzą do czego dąży akcja. Ten minus redukuje jednak to, że "Pusta noc" jest dopiero pierwszą częścią. Mam wrażenie, że to dopiero wstęp do tego co szykuje autorka dla czytelnika i osobiście nie mogę się doczekać.
Moja ocena: 7/10
Autor: Paulina Hendel
Tytuł: Żniwiarz. Pusta noc
Dla kogo: W sumie to każdy mógłby przeczytać.
Komentarze
Prześlij komentarz
Komentuj komentuj :)